Is For a Dime or Two van Sunday at Eight jouw favoriet? Het is helaas niet meer mogelijk om te stemmen
Over de inzending
Met het werk Ghost Keeping vraagt Csákány of we nog wel weten waar onze spullen vandaan komen en door wie ze worden gemaakt. Een gigantisch naaiatelier confronteert ons met de ambacht die voorafgaat aan de kleding die we soms voor een grijpstuiver kopen. Kleding, maar ook mobieltjes, koffie en chocola zijn nog vaak het product van moderne slavernij. For a Dime or Two verteld hun verhaal vanuit het perspectief van de maker. Weten we wat er schuil gaat achter deze producten, en zo ja, maakt het ons genoeg uit?
Links van de artiest: Facebook Instagram
Informatie over het kunstwerk
Wat je ziet
Een levensgroot naaitalier, volledig gemaakt van hout. Werkelijk alles - de naaimachines, de strijkmachines, het meubilair, de TL-buizen, de kabels en alle andere accessoires- is op minutieuze wijze uitgesneden in hout. Op een soort catwalk naast het atelier staan en zitten een aantal hoofd-, voet- en handloze paspoppen gekleed in donkere kostuums. Ze lijken met elkaar in gesprek te zijn en wijzen naar het naaiatelier. Hun houdingen doen denken aan die van arbeiders zoals verbeeld tijdens de Sovjetperiode.
Het verhaal achter het werk
In dit compleet in hout nagemaakte atelier ontbreekt één belangrijk element: de arbeider. Naast het atelier is wel een aantal figuren te zien in donkere kostuums maar zonder handen, voeten en hoofden zijn ze verre van realistisch. Ze lijken als spoken naast deze installatie te zweven. Met zowel het ontbreken van de mens, als de titel Ghost Keeping, verwijst de kunstenaar István Csákány naar het verdwijnen van de traditionele maakindustrie. Want weten we eigenlijk nog wel waar onze spullen vandaan komen? Wie ze heeft gemaakt? En hoe?
De lege kostuums zijn geïnspireerd op mijnwerkerspakken uit de jaren 60, maar in tegenstelling tot die van de mijnwerkers, zijn deze kostuums gemaakt door meesterkleermakers in een bijzonder dure stof. Zo combineert Csákány de industrie- of fabrieksarbeider met de mannen in maatpak die de fabrieken bezoeken, sluiten en verplaatsen naar lagelonenlanden.
De kunstenaar
Csákány, geboren in 1978 in Roemenië, woont en werkt in Düsseldorf. Hij studeerde af aan de Academie voor Schone Kunsten in Boedapest. In 2010 ontving hij de Hongaarse AICA voor het beste kunstwerk en in 2008 won hij de FKSE Award als beste jonge kunstenaar. In zijn werk onderzoekt Csákány het thema arbeid gerelateerd aan het ambacht, aan de industrie, maar ook aan het kunstenaarschap. Vaak is de arbeider in zijn werk afwezig of heeft hij de arbeider het uiterlijk van hem zelf, de kunstenaar gegeven. Csákány wijst hiermee op de houdbaarheidsdatum van de moderne tijd. Volgens de kunstenaar zorgt deze gemechaniseerde en geindustraliseerde wereld er niet alleen voor dat er een volledig sociale klasse verdwijnt, die van de arbeiders, maar dat we ook steeds minder kennis hebben van hoe dingen gemaakt worden.
Zowel zijn karakteristieke aanpak van het sculpturaal omzetten van objecten (vaak machines, maar ook hele scenes) in één enkel materiaal, zodat het lijkt of ze bevroren worden in de tijd, als de extreem arbeidsintensieve, tijdrovende manier waarop sommige van deze installaties zijn geproduceerd, verraden de sterke behoefte van de kunstenaar om te herinneren of om herinneringen te bewaren.
Tags
Meer informatie