Is R 70 54 van The Anaesthetics jouw favoriet? Het is helaas niet meer mogelijk om te stemmen
Over de inzending
R 70 54 by Jan Schoonhoven immediately comes across as being isolated from the outside world to a degree that it is unlikely that anybody else but Schoonhoven himself would be able to extract the complete informational content of his work.
As demonstrated in our video we used the structure and repetition of R70 54 to establish a simple repetitive musical pattern. However the task at hand was to produce a song so we decided to mix this literal translation with a more interpretive one.
We drew a parallel between the inaccessibility of R 70 54 and that of a dream because in both there can only be acceptance. We also imagined that most people might feel threatened by an environment so excessively white but not Schoonhoven, he would be perfectly comfortable in such a world, in our song Schoonhoven is dreaming to be inside of R 70 54.
As demonstrated in our video we used the structure and repetition of R70 54 to establish a simple repetitive musical pattern. However the task at hand was to produce a song so we decided to mix this literal translation with a more interpretive one.
We drew a parallel between the inaccessibility of R 70 54 and that of a dream because in both there can only be acceptance. We also imagined that most people might feel threatened by an environment so excessively white but not Schoonhoven, he would be perfectly comfortable in such a world, in our song Schoonhoven is dreaming to be inside of R 70 54.
Links van de artiest: Website Facebook Instagram
Informatie over het kunstwerk
Wat je ziet
Twintig horizontale regels, enigszins in reliëf gevormd, waarbij op elke regel zich in het midden een trapeziumvormig 'compartiment' bevindt dat bij elke volgende regel iets naar rechts of links verspringt. In het midden ontstaat zo een verticale slingerende 'lijn'.
Het verhaal achter het werk
Jan Schoonhoven haalde de inspiratie voor zijn witte reliëfs uit architectuurfragmenten in Delft. Hij kon niet zonder Delft, zei hij zelf. Hij selecteerde een deel van een architectuurfragment, abstraheerde dat en zette het horizontaal en verticaal in serie. Hiermee maakte hij het tot kunst. Hij heeft veel van de architectuur die hij bewonderde laten fotograferen. Een van die foto’s is de wenteltrap van Museum Prinsenhof Delft. Dit reliëf lijkt afgeleid te zijn van die verspringende smalle langwerpige steentjes van de wenteltrap.
De kunstenaar
Als materiaal voor zijn reliëfs gebruikte Schoonhoven vaak ribkarton of papier-maché, bevestigd op een triplex achtergrond. Schoonhoven plaatste zijn geometrische vormen in herhaling en schilderde ze wit. Zoals in meer Delftse kunst speelt licht een belangrijke rol in dit kunstwerk; net als de beroemde schilder Johannes Vermeer speelt Schoonhoven met licht en schaduw: de veranderende lichtval verandert het werk constant. Samen met enkele andere Nederlandse kunstenaars richtte Schoonhoven in 1960 de Nulgroep op. Deze groep streefde naar een objectieve kunst die van emotionele waarden was ontdaan. De Nul-kunstenaars wilden met hun kunst géén commentaar leveren en géén ideeën verkondigen. Daarom gaf Schoonhoven zijn werken nietszeggende namen zoals RR 70-54, waardoor de kijker geen houvast krijgt of gestuurd wordt in het kijken. Het werk is gebaseerd op de wenteltrap in het museum.
Tags
Meer informatie
Overige inzendingen voor dit kunstwerk
-
If Andy W. was a robot
Van: PWB
Genre: Electronic/Ambient
1114 2251 dagen 0 stemmen -
Shine your light
Van: Cisly & the Imaginary Stuntmen
Genre: Pop/Rock
885 2249 dagen 0 stemmen -
Take all you got
Van: Jelske
Genre: Singer/Songwriter
1390 2248 dagen 51 stemmen